Słodziaki poruszające serca :)

Witajcie Kochani!!!

Długo zastanawiałam się, publikacją której pracy zakończyć ten rok - przy założeniu,że uda mi się opublikować ten post przed północą, a została mi godzina ;)

Jeśli nie zdążę - to pierwsza praca pokazana w Nowym Roku 2018 też powinna być wyjątkowa.

W sumie chciałam zrobić podsumowanie prac z roku 2017, ale ponieważ mam spore "tyły" z pokazywaniem Wam moich prac, to niestety pomysł spalił na panewce.

 

A więc dylemat, która praca... Czy najładniejsza? Nie wiem. Czy najmocniejsza technicznie? Nie mam pojęcia.

Ale oto ona:

 

 

Dlaczego więc ona? Nie kierowałam się wyjątkowo samą pracą, bo dostarczyła mi tyle samo frajdy przy tworzeniu, jak inne, ale co ją wyróżnia, to reakcja osoby obdarowanej. Trochę biłam się z myślami, czy zdradzać Wam szczegóły, ale jednak zachowam je dla siebie :) Z szacunku i głębokiej sympatii dla nowej właścicielki szkatułki. Będę o tym wiedzieć tylko ja i Ona - niektóre rzeczy w życiu są "święte" i nie "na sprzedaż" w social media!!!

Powiem Wam tylko, że z takiej reakcji nigdy w życiu się nie spodziewałam. Aż łezka zakręciła mi się w oku... Takie chwile dają wiarę w to, co się robi i napędzają do dalszej pracy!!!

 

 

Choć muszę przyznać, że szkatułkę robiłam z duszą na ramieniu, bo właściwie "w ciemno" - nie znałam zainteresowań obdarowywanej, ulubionych kolorów, stylu, upodobań... Totalne zero!!! Jedynym punktem zaczepienia był kontakt do jednego członka rodziny, który pomógł przy wyborze grafiki. Padło na słodziutkie szczeniaczki - psiaki przecudne, choć miałam wątpliwości co do tego różu... :/ Wiecie, że nie jestem wybitną fanką tego koloru ;) Ale okazało się, że większość zdjęć z małymi, słodkimi yorkami wiązało się z różem, więc dużego pola manewru nie miałam...

 

Od strony technicznej - grafika to transfer na lakier - moje niedawne "odkrycie", które natychmiast i na stałe zastąpiło medium transferowe! Pomimo tego, że grafika prawie idealnie pasowała do kształtu szkatułki, to jednak konieczne były drobne domalowania akrylami.

 

 

Dół szkatułki to bejca, która w założeniu miała pasować kolorystycznie do ubarwienia piesków. Bałam się, jak ten róż "zgodzi się" z brązem, ale wyszło całkiem nieźle :)

Z każdej możliwej strony dół otrzymał też szablonowe róże - urozmaiciły trochę dół i dodały kobiecy element.

 

 

 Kwiaty są wypukłe, co niestety kiepsko dało się ująć na zdjęciach... Aparat mam, jaki mam, ale myślę, że coś tam widać...

 

 

 

Nie mogło też zabraknąć drobniuteńkich zadrapań ;)

 

 

Środek dla rozjaśnienia całości został pomalowany na biało.

 

 

 Do tego drobny element dekoracyjny w postaci serduszka z serwetkowymi różami. Ci, którzy uważnie śledzą moje prace, wiedzą, że jest to mój ulubiony motyw kwiatowy i każda moja komóreczka kocha te róże vintage.

Tu wpasowały mi się nie tylko kolorystycznie do góry pudełka, ale też pod względem motywu, jeśli chodzi o róże z dołu szkatułki.

 

 

I oczywiście tona lakieru, żeby powierzchnia serduszka była idealnie gładka i błyszcząca. Nie mogło być żadnych niedoróbek i kompromisów - miał to być prezent gwiazdkowy dla pewnej wyjątkowej osoby.

 

 

Tym razem szkatułka miała wykonane dwie sesje foto. Jedną postanowiłam wykonać w jasnej tonacji, z "kombinowanym" tłem. Tuż przed samym pakowaniem prezentu zrobiłam jeszcze sesję z moim ulubionym niebieskim tłem. Zawsze przed publikacją zdjęć, wybieram te najlepsze i dziś znowu okazało się, że niebieskie tło wygrywa na całej linii!!! :) Ale na dowód tego, że ta pierwsza sesja naprawdę się odbyła, zachowałam jedno z tych zdjęć i niniejszym pokazuję ;)

 

 

 Szkatułka, może przez ten bejcowany dół, podpada mi trochę pod styl rustykalny, do tego była prezentem gwiazdkowym, więc zgłaszam ją "rzutem na taśmę" na wyzwanie w Pracowni "I kropka":

 

 

Życzę wszystkim Szczęśliwego Nowego Roku!!!

Koleżankom "po fachu" - nieustającej weny twórczej, a odwiedzającym -  przyjemności z odwiedzania mojego skromnego bloga ;)

 

 

Prezenty, prezenty...

Witajcie świątecznie!

 

Niniejszym ogłaszam, że plebiscyt na "najsłabsze" jak dotąd święta rozstrzygnięty - wygrywa rok 2017!!! Huuurrraaaa :/

Wszystko szło dobrze do  wieczerzy - dwa dni w kuchni z moją 2,5-letnią pomocnicą i zdążyłam ze wszystkim na czas, do tego wszystko było jadalne ;)

A potem... było coraz gorzej...

W Wigilijny wieczór pękły moje ulubione kolczyki, które miałam od 15 lat i były dla mnie ważne, bo dostałam je od wyjątkowej osoby, miały więc wartość sentymentalną.

Dziś poszłam z rodzinką do Kościoła i... wyszłam po 5 minutach mszy ze łzami w oczach z bólu - podniosłam córeczkę i... już nie mogłam się ruszyć. Myślałam, że mam powtórkę z rozrywki z zeszłego grudnia i wypadł mi staw biodrowy... Kuzynka-fizjoterapeutka przyjechała z pomocą i orzekła podrażnienie nerwów kulszowych, co jest bardziej bolesne niż wystawiony staw :/ Zalecenie - leżenie w łóżku, a każdy, kto mnie zna, wie, że nic gorszego dla mnie być nie może!!!

Aż się boję, co przyniesie drugi dzień Świąt... :(

 

No dobra, wiem, że ludzie mają gorsze problemy, ale nawet nie mogę się pocieszyć jakimś winkiem, bo procenty i środki przeciwbólowe to niezbyt szczęśliwe połączenie :((((

 

W przeddzień Wigilii to samej północy siedziałam przy pakowaniu prezentów. Okazuje się, że choć prezenty nie były handmade, to ich pakowanie przyniosło mnóstwo frajdy :) W tym roku postanowiłam poszaleć ;)

 

Tata pod choinką znalazł taką paczuszkę:

 

 

Pomysł znalazłam w sieci i po prostu nie mogłam go nie wykorzystać!!! :)

A więc trochę papieru, marker i czerwona wstążka oraz duuuuużoooo kombinacji ;)

A bombka nie mojego autorstwa - to kuzynka-fizjoterapeutka ma takie zdolne rączki :)))

 

 

 Chciałam tylko zaznaczyć, że w środku były prezenty, które nijak nie chciały się wpasować w prostokąt ;)

 

 

Z racji opakowaniowego polotu zgłaszam ten"cud natury" na dwa wyzwania:

 

w Craft Corner

 

I w Sklepiku Gosi

 

Szanse marne, ale chęć wzięcia udziału w kolejnych zabawach - spora :)

 

Pozdrawiam Was mimo wszystko świątecznie i trzymajcie kciuki, żeby  mnie jutro szlag nie trafił ;)))

Wesołych Świąt!!!

 

 

Szczęśliwy dom :)

Witajcie!

 

Dziś będzie krótko i na temat - i to nie świąteczny temat, tak trochę przekornie ;)

 

Lubię dostawać zlecenia na wykonanie konkretnej pracy, lubię, jak "klienci" wracają po kolejne.

Tym razem dostałam zamówienie na bardzo sprecyzowane serduszko do wystroju kuchni. Miało być proste, postarzone, z mottem wybranym przez koleżankę zamawiającą.

I tak oto powstało kolejne serduszko - tak inne od ostatnich okazywanych przeze mnie serduszek, takie "nie-miłosne" ;) W końcu ile można... ;)

 

 

Motto jest wspaniałe - i mogę śmiało powiedzieć, że ten dom, w którym zawisło serduszko, wypełniony jest szczęściem i miłością.

 

Zarówno napis, jak i rysunek zostały wykonane metodą transferu, ale pierwszy raz (tak, tak - znowu pierwszy raz ;) ) był to transfer na lakier. Dotąd używałam specjalnego medium do transferowania. I wiecie co? Zakochałam się!!! Gładko, delikatnie, bez bąbli powietrza, nie potrzeba tony lakieru, żeby było ładnie!

 

Zgodnie z zamówieniem na serduszku pojawiły się tylko drobne przetarcia na brzegach.

 

 

Ze sznureczkiem było trochę kombinacji, ponieważ nie miałam czarnego. Jedyny najbliższy temu, co potrzebowałam, okazał się sznureczek do sutaszu. Tak, kiedyś zakupiłam trochę materiałów do tej techniki, zauroczona pięknem sutaszowej biżuterii, ale po kilku latach nadal nie zdołałam się do niej zabrać, więc chociaż jeden sznureczek znalazł swoje zastosowanie ;)

Do tego dwa małe koraliki, naturalne, nie malowane - idealnie pasowały mi kolorystycznie do serduszka.

 

 

Danusia, koleżanka, która zamawiała dekorację, chciała, żeby pasowała ona do pewnej zawieszki, obok której miała zawisnąć. Dostałam tę zawieszkę na czas pracy i obie prezentują się następująco. Kolor serduszka prawie idealnie zgrał się z kolorem bazowym zawieszki.

 

 

A tu już zdjęcie przesłane przez "klientkę" :)  Bardzo dziękuję, Danusiu!!! Koleżanka zadowolona z zamówienia, ja zadowolona z jej zadowolenia :) I wszyscy szczęśliwi :))))

Swoją drogą chyba zacznę prosić klientki o zdjęcia zamówionych prac w miejscu docelowym - fajna sprawa zobaczyć, jak prezentują się w "nowym domku" :)

 

 

Lubię to, co robię! Przede wszystkim dlatego, że sprawia mi to masę przyjemności, uspokaja i relaksuje. Jakoś nie bardzo mam możliwości do korzystania z innego relaksu, zresztą zastanawiam się, czy bym zamieniła moją pasję na inną formę relaksu :)

Po drugie - cieszę się, gdy ktoś docenia mnie  i moje umiejętności i uznaje, że moje prace są dość dobre, by udekorować ich dom lub stać się prezentem dla ich bliskich :)

 

To by było na tyle :) Wyszło więcej pisania, niż zdjęć ;)

Dziękuję Wam za odwiedziny i każde pozostawione słowo :)

 

Miłej przedświątecznej gorączki ;)

 

Retro bombka z aniołkami

Witajcie Kochani!

 

Czasem jest tak, że nic nie idzie tak, jakbyśmy chcieli - zarówno w życiu, jak i robótkach. A przeważnie jak już idzie nie tak - to na wszystkich płaszczyznach na raz... To tak, żeby człowieka dobić ;)

Dzisiejsza bombka miała być na konkurs i już, już... miałam się wyrobić z czasem, ale i mnie i córeczkę dopadło przeziębienie (w tym samym czasie) i  ukończenie pracy w terminie szlag trafił... Ale za to dokończyłam ją sobie ze spokojem i nawet dałam radę przed Bożym Narodzeniem ;)

 

Praca z tą bombką dała mi sporo frajdy. Po pierwsze - jest duża, więc dała spore możliwości. Po drugie - uwielbiam klimaty retro/vintage. Po trzecie - "zaprzęgłam do pracy" moją ostatnią miłość, czyli foremki silikonowe do odlewów. W decu jak w życiu - miłości przychodzą i odchodzą, ale te prawdziwe zostają na zawsze (czasem "niestety").

 

 

Aniołki z tej serwetki są po prostu prześliczne. Bije od nich taki błogi spokój i dziecięca czułość. Póki nie miałam mojej Królewny chyba w pełni nie wiedziałam, co to takiego. Teraz mam to na co dzień, choć "spokój" w wykonaniu mojego dziecka jest raczej abstrakcją ;)

 

Bombkę na początku zrobiłam totalnie "czystą" - czyściutko położna farba, śnieżnobiałe wyciski z foremek, biała konturówka. I wyglądało... poprawnie, nawet ładnie. Ale czegoś jej brakowało, chyba duszy. Poszłam więc w to, co wiele z nas, decoupażystek, lubi najbardziej - postarzanie :)

 

 

W ruch poszła patyna. Swoją drogą uwielbiam ten zapach - przypomina mi pastę do butów ;)))) Wiem, wiem - pewnie jestem mocno "zwichrowana", ale nic na to nie poradzę ;)

Pastę postarzającą nałożyłam na wyciski z masy lekkiej oraz konturówkę i wytarłam tak, że została ona tylko w krawędziach i zakamarkach. Dodatkowo trochę uwydatniła niedoskonałości na farbie (wyglądają jak spękania). Jakby powiedziała Pani z filmików z Inspirello (gorąco polecam!!!) - do wycierania patyny użyłam "artystycznej skarpety", a tak naprawdę to bawełnianej szmatki :) Nie ma to jak profesjonalne narzędzia ;)))

 

 

 

 

A więc wokół bombki przykleiłam piękne ornamenty z foremek - kocham ten wzór. Po bokach są one delikatniejsze, żeby nie przytłaczały całości.

 

 

 Natomiast u dołu i u góry zdecydowałam się na większy wzór i myślę, że wygląda wspaniale! Muszę też przyznać, że postarzone patyną wygląda znacznie lepiej niż "czyste".

 

 

 

U góry dodałam dość bogatą kokardę z satynowej wstążki. Do tego wstążeczka do zawieszenia z dwoma perłowymi koralikami - na mój gust dodają bombeczce szyku i elegancji.

 

 

 

Poniżej zdjęcie z bombką na mojej dłoni, żeby zobrazować Wam wielkość bombki. Niestety w swoich zapasach miałam tylko jedną tak dużą bombkę i muszę przyznać, że pracowało mi się z nią całkiem nieźle. Oczywiście nie obyło się bez zmarszczek na serwetce, ale tak to już jest przy klejeniu na kulistych przedmiotach - jak by to powiedział klasyk: "Życie" ;) Nie powiem - trochę mnie to kłuje po oczach, ale czego nie można w życiu zmienić - trzeba zaakceptować :) I uczę się tego każdego dnia na nowo!

 

 

Tak oto powstała moja pierwsza nowa-stara bombka. Mam nadzieję, że i Wam się podoba, bo ja osobiście (i mało skromnie) jestem z niej zadowolona.

 

 

Z racji tego, że bombki maści wszelakiej to jednak temat świąteczny, a na blogach aż roi się od wyzwań o tematyce świątecznej, to zgłaszam moją pracę na trzy wyzwania:

 

Do grudniowego wyzwania w  Przyda-się

 

w Three Wishes

 

 i w Choinkowym czary-mary na "Od A do Z" :)

 

Dziękuję tym, którzy wytrwali do końca i którzy odwiedzają mojego skromnego bloga regularnie (a nawet czytają go tyle razy, że prawie znają na pamięć ;) )

Dziękuję też za wszystkie komentarze - miło, że chcecie zostawić po sobie ślad :*